Πώς έγινε ο μικρός Αδόλφος «Μεγάλος» και η άνοδος του φασισμού στην Ευρώπη (8) : Η σοσιαλδημοκρατική προπαγάνδα

Κάποια στιγμή. Όταν τελείωσαν τα λεφτά του ενήλικου πια Αδόλφου που κληρονόμησε από τους πεθαμένους γονείς του έπιασε δουλειά σε μία οικοδομή. Εκεί συναντήθηκε για πρώτη φορά με τους σοσιαλδημοκράτες. Αρχικά ήθελε να παραμείνει ουδέτερος μα την τρίτη ή την τέταρτη μέρα του ζήτησαν να μπει στην οργάνωση. Αυτό το γεγονός τον προκάλεσε να πάρει θέση. Τους είπε ότι δεν τα καταλαβαίνει και ότι δεν θα αφήσει κανέναν να τον πιέζει. Του εξηγούσαν γιατί απλά ΠΡΕΠΕΙ να μπει στο Συνδικάτο. Θύμωσε. Αυτό τον ανάγκασε να αρχίσει να μελετάει σε μία βιβλιοθήκη τις μπροσούρες των σοσιαλδημοκρατών. Τα βιβλία του Μαρξ δεν τα πολύ καταλάβαινε αλλά υπήρχαν αρκετές απλοϊκές μπροσούρες. Και άρχισε να μπαίνει στο μυαλό τους. Θύμωνε ακόμα περισσότερα.

Άρχισε την πολεμική μαζί τους. Εκείνοι ήταν αρνητικοί στα πάντα: το έθνος αρνιούνταν ως μία επινόηση της καπιταλιστικής τάξης. Την πατρίδα την αρνιούνταν ως εργαλείο καταπίεσης του προλεταριάτου. Την παιδεία ως μέσο ανατροφής σκλάβων, την ηθική ως εκφραστή της κουτής υπομονής των αμνών, την θρησκεία ως εργαλείο της αποβλάκωσης του έθνους.

Ο Αδόλφος ένιωθε αηδιασμένος. Ήταν μόνος του μα επειδή τώρα είχε πια τουλάχιστον τόση γνώση όσο εκείνοι τους πολεμούσε. Ώσπου μία μέρα του υπόδειξε κάποιος να εγκαταλείψει την οικοδομή αλλιώς θα πέσει από τη σκαλωσιά. Ήταν η πρώτη επαφή του Χίτλερ με την κοινωνική βία. Στην επόμενη οικοδομή όπου πήγε έγιναν περίπου τα ίδια.