Ο Αδόλφος άρχισε σιγά σιγά να
μισεί στα αλήθεια τους Εβραίους. Θεώρησε ότι ο μαρξισμός είναι το εργαλείο τους.
Και αναρωτιόταν αν είναι δυνατόν να δώσει ο Θεός σε αυτή τη ράτσα ως δώρο όλη
τη Γη. Αφού πρόκειται για υλιστές! Τους θεωρούσε διάβολους.
Ο ίδιος εκτιμούσε ότι μόνο οι πιο
δυνατοί και άριστοι μπορούν να επιζήσουν και να κυριαρχήσουν πάνω στους υπόλοιπους.
Αυτό έλεγε ο Δαρβινισμός. Ο Χίτλερ θεωρούσε τους ανθρώπους μέρος του ζωικού Βασίλειου
και ήταν πεπεισμένος ότι οι Γερμανοί είναι μία ανώτερη φυλή. Ταπεινωμένη μεν
αλλά καλύτερη από τις άλλες. Αφού ήταν καθαρή, ξανθιά και γαλανομάτα! Επί
δεκαετίες είχε χάσει την αξιοπρέπεια της αλλά ο ίδιος θα αποδεικνυόταν ότι
ακριβώς οι γερμανοί είναι οι πιο δυνατή ράτσα. Ήταν πεπεισμένος ότι δρα σύμφωνα
με το έργο του Θεού αν πολεμάει τους Εβραίους.
Κατάλαβε ότι ως τελευταία σωτηρία υπάρχει ο αγώνας, με όλα τα όπλα τα
οποία είναι ικανή να δημιουργήσει ο ανθρώπινος νους ενάντια σε αυτή τη λέρα που
μολύνει την ανθρωπότητα.
Συγχώρεσε τους εργάτες που είναι
θύματά των και ήθελε να τους κάνει συμμάχους του όπως και του εθνικισμού που διαμορφωνόταν
στο μυαλό του. Η ιδέα της μεγάλης Γερμανίας θα επικρατήσει! Η ψυχολογία του διαμορφωνόταν με την αίσθηση:
Εγώ ναι, εσείς όχι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου